معرفی سیستم های UAV

پهپادها (پرنده های بدون سرنشین) که با نام های (UAS (Unmanned Aircraft System و همچنین (UAV (Unmanned Aerial Vehicle نیز شناخته می شوند. یکی از کاربرد های آن ها این است که می توانند اقدام به تهیه نقشه ها و عکس های هوایی با دقت بالا و هزینه کم نمایند. از کاربرد های دیگر این پهپاد ها می توان به زمینه های گوناگون و متنوعی مانند فتوگرامتری دقیق، کاربرد های GIS، لیدار(LiDAR)، کنترل و مدیریت منابع روباز، منابع طبیعی و جنگل ها و پارک های حفاظت شده ، مدیریت باغات و اراضی کشاورزی و همچنین کاربرد های دورسنجی (Remote Sensing) اشاره نمود.

UAV و Drone به عنوان یک حامل هوایی بدون سرنشین تعریف می شوند و یک تفاوت اساسی با UAS دارند، به عبارتی UAV و Drone فقط به خود هواپیما اشاره دارند و اشاره ای به کنترل کننده ی زمینی و واحدهای ارتباطی ندارد. از طرفی، برای Drone بر خلاف UAV قابلیت پرواز مستقل تعریف نمی شود. مثلا برای UAVها قابلیت پرواز مستقل(autonomous) در نظر گرفته می شود. یعنی UAV باید توانایی پرواز به شکل خودمختار و مستقل داشته باشد، ولی برای Drone این توانایی به صورت اجبار تعریف نمی شود. پرواز UAVها با درجات مختلفی از خودمختاری (autonomy) انجام می شود : به این صورت که یا از راه دور توسط یک اپراتور انسانی و به طور مستقل توسط رایانه های onboard کنترل و یا توسط یک ربات خودمختار هدایت می شوند.

در این نوشته سعی کردیم تا مختصرا به “معرفی سیستم های UAV” بپردازیم.

#اختصاصی مهندسی کنترل